Mijn bevallingsverhaal

Nou lieve Noëlle,

Nu kan mama je bij je naam noemen. Hier zal ik even opschrijven hoe het allemaal gegaan is (voor degene die dat willen lezen).

Vrijdag ochtend 11-06-10 werd ik opgenomen in het ziekenhuis om 8 uur. Van 8.30 - 9.15 uur lag ik aan de ctg (hier heeft papa nog een foto van gemaakt, toen zag mama er nog goed uit, haha).
Daarna gingen ze een inwendig onderzoek doen en kreeg ik een gel, om de baarmoedermond rijp te krijgen zodat jij er uit kon komen. Daarna (dus van 9.30 tot 10.30) heb ik weer aan de ctg gelegen. Alles ging goed met je dus mocht ik even van de monitor af.
Om 13.30 ging ik er weer aan en na een klein uurtje was de conclusie dat ik teveel harde buiken had gekregen door die gel om nog een keer gel te geven. Anders zou jij het niet meer naar je zin hebben straks. Wel hebben ze een inwendig onderzoek gedaan om te kijken of er al iets veranderd was (maar helaas niet).
Om 16.00 uur gingen we weer aan de ctg en nog steeds had ik teveel harde buiken (die ik overigens allemaal niet echt voelde) dus ik kreeg weer geen gel.
Om 21.30 uur gingen we voor de laatste keer aan de ctg, en dit keer moest ik 2 uur eraan liggen. Omdat de harde buiken bleven aanhouden gingen ze weer een inwendig onderzoek doen maar helaas was er geen verandering.
Dat was een tegenvaller als er van te voren gezegd wordt dat je op vrijdag 3 keer gel krijgt zodat je zaterdag ingeleid kan worden.

Zaterdag ochtend 12-06-10 werd ik om 7.15 uur wakker gemaakt. Ik mocht even plassen en moest daarna weer aan de ctg. Om 8.45 mocht ik eraf, kreeg ik weer een inwendig onderzoek en een gel. Daarna gelijk weer aan de ctg. Deze gaf weer harde buiken aan.
Om 12 uur had ik het idee dat mijn vliezen braken, maar omdat het maar een klein beetje vocht was wist ik het niet zeker, en de verpleegster twijfelde ook. Een uurtje later ongeveer kwam de verloskundige en die kwam het plan van aanpak vertellen. Omdat de gel alleen maar harde buiken opleverde en verder niks ging dit niet lukken. Na 2 dagen gel gehad te hebben MOET je een rustdag nemen, en dan zouden ze maandag met een ballonkatheter gaan proberen zo de baarmoedermond rijp te krijgen. Dat was dus even een flinke tegenvaller! Moest ik nou nog zo lang gaan wachten???
Het vochtverlies werd iets meer en ik kreeg steeds meer krampen in mijn onderbuik. Maar ondanks dat ik zo'n beetje de hele dag aan de ctg lag werden deze krampen niet geregistreerd. Ik kon dus bij de verpleegsters op een gegeven moment wel aangeven dat die krampen erger werden, maar zolang ik niet het gevoel had dat mijn buik samen trok (wat ik niet voelde) en de monitor registreerde ze niet, dan was het niks. Jaja, maar ik voelde toch echt wel iets!
De kramp werd steeds erger, ik werd misselijk, kreeg het warm, en mijn armen en benen begonnen op een gegeven moment te tintelen. Zelfs op smsjes en telefoontjes reageerde ik niet meer. Maar de verpleegsters konden niks voor me doen, aangezien de verloskundige met een bevalling bezig was en zij moest bepalen of ik van de ctg af mocht. Grr, en dan duurt wachten zo lang!
Tot overmaat van ramp moest ik toen mijn kamer ook nog gaan delen! Toen de verpleegsters zagen dat ik het dan toch echt wel zwaar had (ondanks dat de monitor nog steeds niks aangaf) gingen ze kijken of ik niet alvast naar een verloskamer kon. Toen ik aan de verpleegster vroeg of het zo zou kunnen zijn dat er nog steeds niks gebeurd was daar binnen zei ze: nee ik denk het niet, ik denk dat je al wel een paar centimeter ontsluiting hebt. Een paar??? Pff.
Toen ik op de verloskamer aankwam bleek ik al 8 cm te hebben! Daarna is het allemaal heel snel gegaan. Vanaf de eerste perswee tot je geboren werd duurde maar 19 minuten! Wel moesten ze een knip zetten omdat jij het niet naar je zin had tijdens het persen.

Eindelijk, om 20.37 uur was mijn mooie kleine meisje er dan!! Daar had mama zo lang op gewacht! Je woog 3200 gram en was 50 cm lang. Mama was zo blij dat ze alles had gedaan zonder een infuus te krijgen (en ook zonder pijnbestrijding) en toen moest ik toch aan het infuus. Ondertussen waren ze bezig met het eruit krijgen van de placenta, want ze moesten me gaan hechten. Maar door al dat getrek en geduw is er binnen iets niet helemaal goed gegaan en nadat de knip gehecht was bleef ik bloed verliezen. Ze hebben geprobeerd om die inwendige wond te hechten, maar ze konden er niet goed bij. Toen ik anderhalve liter bloed verloren had besloten ze dat het niet ging lukken en toen moest ik naar de OK om daar onder narcose gehecht te worden. Moest ik jou, mijn lieve kleine meisje gelijk al achter laten!
Gelukkig waren papa en oma bij jou en hebben ze heel veel foto's gemaakt van alles wat ik dus heb moeten missen (je wegen, aankleden enz).
Toen ik terug kwam was het inmiddels 23.30 uur. Ik werd naar een kamertje gebracht waar jij heel lief lag te wachten op mij. Je had helemaal niet gehuild en toen we lekker samen waren kwam er een verpleegster om te helpen met aanleggen. Nou jij had wel trek gekregen. Wat had mama een pijn, maar wat was ze blij met jou!
Die nacht had mama niks geslapen. Ze heeft alleen maar naar je gekeken en om de 2 uur ongeveer mocht je lekker bij mama liggen. Wat is mama blij met jou! Je bent zo mooi, zo klein, zo zacht en je ruikt zo lekker! Mama is helemaal verliefd op jou!

Zondag 13-06-10 werd mama om 6.00 uur weer opgezocht om te gaan plassen. Dit hoefde ik toen helemaal niet. Om 7 uur moest ik het nog een keer proberen en toen ging dat wel. Daarna kreeg mama een ontbijtje, er werd bloed geprikt (om te kijken wat mijn hb is aangezien ik zo veel bloed verloren was) en ik moest even gaan douchen. Dit viel gelukkig allemaal mee, en mijn hb was goed genoeg om naar huis te mogen. Wel kreeg ik pilletjes mee om mijn ijzer omhooog te krijgen. Eindelijk, het was 12 uur en papa kwam ons ophalen, eindelijk mochten we naar huis.

Heerlijk, even met z'n 3en thuis. De kraamhulp kwam pas om half 3. Toen kwamen om 16.00 je eerste bezoek. Je opa en oma van Cann en overgroot oma. Toen zij weg waren kwam opa kattestaart met oom marcel. Savonds kwam oma Veldstra met oom roderick en tante rianne. Daarna was het weer even lekker tijd om samen te zijn.

Papa kon niet slapen door al jou geluidjes dus is hij in de studeerkamer gaan slapen en kon jij op zijn plekje lekker naast mama in bed slapen. Heerlijk was dat. Je wil alleen niet om de 3 uur drinken, jij wil liever slapen, of bij mama liggen. Want als je huilt en mama neemt je bij haar dan ben je gelijk stil. Mama vind dat niet erg hoor, kom maar lekker bij me liggen. Ik hou van je lieverd, ik kan me nu al niet meer indenken dat ik ooit zonder jou hebt geleefd.

Hele dikke knuffel,
Je mama.